تأثیر مقادیر نیتروژن و تلقیح بذر با باکتری های افزاینده رشد گیاه بر وزن دانه در بوته، محتوای کلروفیل و کارآیی مصرف کود تریتیکاله

به منظور بررسی تأثیر مقادیر نیتروژن و تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد بر وزن دانه در بوته، محتوای کلروفیل و کارآیی مصرف کود تریتیکاله، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1390 انجام گردید. تیمارها مقادیر کود نیتروژنه (صفر،80، 160و240 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره و تلقیح بذر با باکتری های افزاینده رشد ( تلقیح بذر با آزوسپیریلوم لیپوفروم استرین of، سودوموناس پوتیدا سویه های 41 و 9 و عدم تلقیح  بذر به عنوان شاهد) بودند. نتایج نشان داد که تلقیح بذر با باکتری های افزاینده رشد و مقادیر کود نیتروژن تأثیر معنی داری بر وزن دانه در بوته، تعداد دانه در سنبله، طول سنبله، وزن صد دانه، شاخص برداشت، درصد پروتئین دانه و دیگر صفات مورد بررسی داشت. افزایش کود نیتروژن، درصد پروتئین دانه را افزایش داد. بیشترین درصد پروتئین دانه (24/11) در تلقیح بذر با سودوموناس سویه 9 به دست آمد. مقایسه میانگین تلقیح بذر با باکتری های افزاینده رشد در مقادیر کود نیتروژنه نشان داد که وزن دانه در بوته در تلقیح بذر با آزوسپریلوم لیپوفروم در مصرف160 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بیشتر از کاربرد 240 کیلوگرم کود نیتروژنه درحالت عدم تلقیح بذر با باکتری بود. بالاترین کارآیی مصرف کود در ترکیب تیماری 80n × تلقیح بذر با باکتری آزوسپیریلوم لیپوفروم به دست آمد. به نظر می رسد به منظور افزایش وزن دانه در بوته و دیگر خصوصیات زراعی، می توان پیشنهاد نمود که تلقیح بذر تریتیکاله با آزوسپریلوم در مصرف 160 کیلوگرم کود نیتروژنه در هکتار به کار برده شود.